Prostat Kanseri

Günümüzde prostat kanseri, erkeklerde en sık görülen ikinci kanser türüdür. Dünyada her yıl ortalama 1 milyona yakın erkeğe prostat kanseri tanısı konuluyor ve ne yazık ki beşte biri hayatını kaybediyor. Ülkemizde ise her yıl 100 bin sağlıklı erkekten 31’ine prostat kanseri tanısı konuluyor.

Prostat Kanseri PSA Testi

Tüm prostat kanserlerinin yüzde 10’undan kalıtımsal genetik faktörlerin sorumlu olduğu tahmin ediliyor. Ailedeki erkeklerde (baba, erkek kardeş, amca) prostat kanseri olan kişilerde prostat kanseri gelişme riski daha yüksek kabul ediliyor. Bu nedenle, risk altındaki erkeklerin 40 yaşından itibaren tarama yaptırması gerekir. Her ne kadar 45 yaşından itibaren prostat kanser taraması genel olarak önerilse de, 40 yaşından itibaren yılda en az 1 kez bakılan PSA testi, sonraki tarama ve takip planı açısından oldukça önemlidir.
 

Prostat Kanser Taraması Hangi Amaçla Yapılır?

Prostat kanseri taramasında amaç, hastalığın organda sınırlıyken tespit edilmesidir. Hastalık yalnız prostatta sınırlıyken yakalandığında 10 yıllık hayatta kalma oranları yüzde 100’e yakındır. Prostat kanserinde birden çok etkin tedavi seçeneği bulunur. Erken dönemde yakalanan hastalarda (yüzde 80-90’ını oluşturur) açık, laparoskopik ve robotik prostatektomi ameliyatlarıyla kür sağlanabilir.
 

Prostat Kanseri Robotik Cerrahi ile İyileştirilebilinir

Robotik cerrahi, açık radikal prostatektomiye göre oldukça fazla avantaja sahiptir. Hastaların yaşına, ek hastalık durumuna, prostat kanserinin yerleşim yerine bağlı olarak operasyon sonrası idrar kaçırma ve sertleşme problemi olabilir. Robotla yapılan ameliyatlarda hastanın idrar kaçırma oranı sıfıra yakındır. Sertleşmeyi sağlayan sinirler de daha net görüldüğü için bunların yaralanma ihtimali daha azdır. Cinsel yaşama daha erken dönüş sağlanır. Robotun etkinliği belirgin biçimde yüksektir. Daha net görüntü sağlanır ve kanserli prostat daha kolay ayırt edilerek etraf dokulara zarar vermeden çıkarılabilir. Robotla operasyon sırasında kanama, yara yeri enfeksiyonu gibi komplikasyonlar daha az görülür.