Çocukluk Çağı Omurga Deformiteleri Programı

Genel Bakış

10 yaş altındaki çocuklarda görülen omurganın yana doğru eğrilikleri ‘erken başlangıçlı skolyoz’ olarak adlandırılır. Erken yaşta başlayan skolyoz genellikle ilerleyicidir. Omurga deformitesinin ilerlemesini belirleyen en önemli faktör çocuğun büyüme potansiyelidir.

Alt tipleri; sebebi bilinmeyen (idiyopatik) skolyoz (infantil ve juvenil), doğuştan (konjenital) skolyoz, kas ve sinir sistemini tutan hastalıklara ikincil (nöromusküler) skolyoz, metabolik hastalıklara ikincil (mukopolisakkaridoz vb) skolyoz, genetik hastaliklara (osteogenesis imperfekta vb) ikincil skolyoz olarak özetlenebilir.
Klinik bulgular omurganın yana doğru eğriliği, anormal kamburluk, birbirine simetrik olmayan omuzlar, bel ya da kalçalar, cilt lezyonları ve sırt/bel orta hatta kıllanma artışıdır.

Küçük yaşta başlayan skolyoz, ergenlik çağı skolyozuna göre daha fazla sorun oluşturur. Küçük yaştaki hastalarda omurganın büyümesinin ve hareketinin durdurulması anlamına gelen “füzyon” cerrahisinin uygulanması sakıncalıdır. Küçük yaşlarda yapılan füzyon işlemi omurganın büyümesini durduracaktır. Göğüs kafesi yeterince büyüyemez ise akciğer-solunum-kalp ile ilgili sorunlar ortaya çıkacaktır. Ayrıca, 10 yaş altında uygulanacak füzyon işlemi gövdenin kısa kalmasına neden olabilir.

Uygun tedavi uygulanmaz ise çocuğun büyümesiyle eğrilik genellikle kötüleştiği için zaman içerisinde akciğer ve solunum problemleri, kalp problemleri, çok ileri eğriliklerde omurilik basısı ve felç, ciddi kozmetik ve psikolojik sorunlar meydana gelebilir.

Tedavi yöntemleri takip, korse tedavisi ve cerrahi tedavi olarak 3 gruba ayrılır. Genel yaklaşım eğrilik ilk tespit edildiğinde 20 derecenin altında ise gözlemdir. Hastalar belirli aralıklarla kontrole çağrılarak röntgen çektirilir ve eğrilikleri eski röntgenleriyle kıyaslanır. Eğrilik 20 derecenin üzerine çıkarsa, gövde alçısı veya korse tedavisi uygulanır. Ayrıca omurga esnekliğini artıran rehabilitasyon tekniklerinden de faydalanılır.

40 derece üzerindeki eğriliği olan ve hızlı ilerleme gösteren olgularda ise cerrahi yöntemler tercih edilir. Büyüyen çocuklarda omurganın cerrahi olarak sabitlenmesi, hareketin yok edilmesi ve büyümenin durdurulması olarak tanımlanabilecek “füzyon” işleminden uzak durmak gerekir. Bu nedenle büyüyen rod ve manyetik çubuk yöntemleri uygulanır.