-
Spina Bifida Tanısı
-
Spina Bifida Nedenleri
-
Spina Bifida Çeşitleri
-
Spina Bifida Belirtileri
-
Spina Bifida Tedavisi
-
Spina Bifida Ameliyatı
-
Tedavi Süreci ve Takip
-
Spina Bifida Hakkında Sıkça Sorulan Sorular
Spina Bifida omurilik ve omurilik zarının doğru şekilde kapanmadığı bir doğumsal anomali grubunu tanımlar. Bu durum omurilikte ve beyinde doğru gelişme olmadığı durumlarda meydana gelir ve nörolojik sorunlara yol açabilir. Spina Bifida'nın türleri ve belirtileri kişiden kişiye değişebilir. “Spina Bifida ne demek?” ve “Spina Bifida neden olur?” soruları hakkında bilgi almak için yazıyı okuyabilirsiniz.
Spina Bifida Tanısı
Spina bifida, nöral tüp defektlerinden biri olup omurga ve omuriliğin tam gelişmemesiyle karakterizedir. Tanısı genellikle gebelik sırasında konur. Erken tanı, aileye bilgi verilmesi ve uygun doğum planlaması açısından kritik öneme sahiptir.
Hamilelikte Tarama Testleri
Gebeliğin ikinci trimesterinde (genellikle 16–18. haftalar arasında) yapılan rutin tarama testleri, spina bifida açısından riskli gebelikleri belirlemeye yardımcı olur.
- Üçlü veya dörtlü testler (AFP, hCG, estriol ± inhibin A) uygulanabilir.
- Tarama testi pozitif çıkarsa ileri tetkikler gerekir.
- Tarama testleri kesin tanı koydurmaz, sadece risk değerlendirmesi sağlar.
Kan Testleri (AFP) ve Ultrason
- Anne kanında alfafetoprotein (AFP) düzeyinin yüksek olması, nöral tüp defekti riskini düşündürür.
- Yüksek AFP, spina bifida, anensefali veya abdominal duvar defekti gibi durumlarda görülebilir.
- Detaylı ultrasonografi (anatomik tarama) genellikle 18–22. haftalar arasında yapılır.
Spina bifida’da tipik olarak; omurga açıklığı, beyin yapısında “limon” ya da “muz” şekli deformasyonları (Chiari II malformasyonu) saptanabilir.
Amniyosentez
- Tarama ve görüntüleme sonuçları şüpheli ise yapılabilir.
- Amniyon sıvısında AFP ve asetilkolinesteraz (AChE) düzeylerine bakılır.
- Bu testler, spina bifida başta olmak üzere nöral tüp defektlerinin tanısında yüksek doğruluğa sahiptir.
- Amniyosentez, gebeliğin genellikle 16. haftasından sonra uygulanır.
Gebeliğin 16–17. haftalarında yapılan anne kanında Alfa-Fetoprotein (AFP) ölçümü ve üçlü testler (AFP, hCG, estriol) nöral tüp defektleri riskini değerlendirir. Yüksek AFP değeri Spina Bifida’yı işaret edebilir. Bu sonuçlar pozitifse, gebeliğin 18–22. haftaları arasında yapılan detaylı ultrasonografi ile omurgada açıklık ve beyin yapısında karakteristik bulgular (limon başı, muz şeklinde serebellum) aranır. Kesin tanı için amniyosentez ile amniyon sıvısında AFP ve asetilkolinesteraz testleri yapılabilir.
Spina Bifida Nedenleri
Spina Bifida (ayrık omurga) bir kişinin omurilik ve omurilik zarının normal şekilde gelişmediği doğumsal bir anomali veya bozukluktur. Bu durum hamilelik sırasında fetüsün omurgasının doğru bir şekilde kapanmaması sonucu ortaya çıkar. “Ayrık omurga Spina Bifida nedir?” sorusuna omuriliği ve beyin zarını çevreleyen omurilik zarının dışarı çıkması veya omurganın açıkta kalmasıyla oluşan nörolojik gelişim geriliği yanıtı verilebilir. Spina Bifida'nın temel nedenleri arasında genetik faktörler, çevresel etkenler ve beslenme faktörleri yer alabilir. Bu faktörler bir araya gelerek bebekte omuriliğin ve omurilik zarının doğru bir şekilde kapanmasını engelleyebilir.
Genetik ve Çevresel Risk Faktörleri
Spina Bifida genetik yatkınlık ve çevresel etkenlerin karmaşık etkileşimi sonucu ortaya çıkar. Ailesinde Spina Bifida öyküsü bulunan bir birey bu duruma karşı daha yüksek bir risk altında olabilir. Bu, Spina Bifida'nın genetik yatkınlığını gösterebilir. Bazı genetik mutasyonlar Spina Bifida riskini artırabilir. Özellikle folat metabolizması ile ilgili genetik varyasyonlar folik asit metabolizmasını etkileyerek Spina Bifida riskini artırabilir.
Anne adayının hamilelik sırasında maruz kaldığı çevresel etkenler de Spina Bifida riskini artırabilir. Radyasyon, bazı ilaçlar, kimyasal maddeler ve toksinlere maruz kalmak fetüsün omuriliğinin ve omurilik zarının doğru gelişimini olumsuz etkileyebilir. Aynı zamanda anne adayının hamilelik sırasında sağlıksız bir beslenme düzeni veya yetersiz beslenme bebekte Spina Bifida riskini artırabilir. Sağlıklı ve dengeli bir diyet, omurilik ve omurilik zarının sağlıklı gelişimi için önemlidir.
Hamilelikte Vücut Isısının Etkisi
Yüksek ateşin özellikle hamileliğin erken dönemlerinde maruz kalındığında, bebekte doğumsal anomali riskini artırabileceği bilinir. Bu durum Spina Bifida gibi nöral tüp defektlerinin riskini artırma potansiyeline sahip olabilir. Yüksek vücut sıcaklığı fetüsün nöral tüpünün doğru bir şekilde kapanmasını engelleyebilir.
Aynı zamanda yüksek ateş vücudun immün yanıtını etkileyebilir ve fetüsün gelişimine olumsuz etkiler yapabilir. Hamilelik sırasında anne adayının vücudu yüksek ateşle mücadele ederken bağışıklık sistemi ile ilgili değişikliklere yol açabilir. Bu değişiklikler Spina Bifida gibi doğumsal anomalilerin riskini artırabilir.
Folat Eksikliği ve Spina Bifida Riski
Folat eksikliği ve Spina Bifida hastalığı arasında güçlü bir ilişki bulunmaktadır. Folat veya folik asit, B vitamini grubuna ait bir vitamindir ve hamilelik sırasında bebeklerin omuriliğinin ve omurilik zarının doğru bir şekilde kapandığı nöral tüp gelişiminin engellenmesinde kritik bir rol oynar. Folik asit eksikliği özellikle hamilelik planlanırken ve hamileliğin erken dönemlerinde risklidir. Bu dönemlerde yetersiz folik asit alımı, nöral tüp defektleri riskini artırabilir. Bu nedenle hamilelik planlayan kadınlar doktor kontrolünde hamilelik başlamadan folik asit takviyesi almalıdır.
Spina Bifida Çeşitleri
Meningosel tip Spina Bifida’da meninksler dışa çıkar ancak omurilik sinirleri genellikle etkilenmez; bu nedenle nörolojik sorunlar daha hafiftir ve genellikle cerrahi sonrası iyileşme iyidir. Myelomeningosel ise daha ağır formdur; omurilik ve sinir dokusu da dışa çıkar, bu da ciddi nörolojik defisitlere, motor ve duyusal kayıplara yol açar. Skolyoz, hidrosefali ve mesane sorunları myelomeningosel’de daha sık ve şiddetlidir. Spina bifidanın diğer tipleri ise çok nadir olup farklı klinik tablolar gösterir.
Spina Bifida Occulta ve Özellikleri
Spina Bifida occulta, Spina Bifida’nın en hafif ve en yaygın görülen türlerinden biridir. “Spina Bifida occulta nedir?” sorusu, omurilik zarının bulunduğu noktada küçük bir açıklık olan Spina Bifida çeşididir olarak yanıtlanabilir. Spina Bifida occulta vakalarının çoğunda, bebekte herhangi bir belirgin fiziksel açıklık veya kese bulunmaz. Ancak bazı durumlarda omurga bölgesinde hafif dış belirtiler görülebilir. Spina Bifida occulta, omurga kemiklerindeki bir yarığın veya açıklığın sonucu olarak ortaya çıkar. Bu açıklık genellikle omurilikte herhangi bir hasara veya deformasyona neden olmaz.
Meningosel ve Özellikleri
Meningosel, Spina Bifida türlerinden biridir ve nöral tüp gelişim sırasında omurilik zarının normal bir şekilde kapanmaması sonucu ortaya çıkar. Bu durumda omurilik zarı normalden büyük bir kese veya torba şeklinde dışarıya doğru çıkar ve omurga bölgesinde bir açıklık bulunur. Bu kese içerisinde omurilik zarı ve beyin omurilik sıvısı bulunabilir. Bu nedenle meningosel genellikle "omurilik zarı herniasyonu" olarak da adlandırılır. Meningosel vakalarında omurilik zarı dışarı çıkar.
Fakat omuriliğin kendisi dışarı çıkmaz veya bu açıklıktan etkilenmez. Sinirler ve omurilik genellikle bu açıklığın dışında kalır. Meningosel, tipik olarak ağrı veya his kaybı gibi semptomlara neden olmaz. Bununla birlikte, kese veya torbanın açık olması nedeniyle enfeksiyon riski taşır ve bu nedenle enfeksiyonların önlenmesi için tedavi gerekebilir.
Meningomyelosel ve Özellikleri
Meningomyelosel Spina Bifida'nın ciddi bir türüdür. Omurilik zarı ve omurilik içeriğinin doğru bir şekilde kapanmadığı bir doğumsal anomaliyi temsil eder. Bu durumda omurilik zarı ve omurilik dokusu cildin dışına doğru çıkar ve açık bir defekt bulunur. Bu açıklıktan omurilik zarı ve omurilik dokusu dışarı çıkar. Omurilik içeriği, cilt altında belirgin bir kese veya torba şeklinde bulunur. Meningomyelosel, tipik olarak omurilik ve sinirlerin dışarıda olması nedeniyle çeşitli semptomlara yol açabilir.
Spina Bifida Belirtileri
Belirtiler Spina Bifida dereceleri, şiddeti ve kişinin yaşına göre değişebilir. Her bireyin durumu farklıdır bu nedenle Spina Bifida tanısı alan veya bu durumdan şüphelenen bireyler, bir sağlık profesyoneli tarafından değerlendirilmelidir. Uygun tedavi ve rehabilitasyon, belirtilerin kontrol altına alınmasına ve yaşam kalitesinin artırılmasına yardımcı olabilir.
Spina Bifida belirtileri şunlardır:
- Omurga Bölgesinde Açıklık veya Defekt: Tüm Spina Bifida türlerinde ortak olan belirti, omurga bölgesinde bir açıklık veya defektin bulunmasıdır. Bu açıklık, omurilik zarının veya omuriliğin dışarı çıkmasına neden olabilir.
- Nörolojik Sorunlar: Spina Bifida, omurilik ve sinirlerin doğru bir şekilde gelişmediği bir durumdur. Bu nedenle, Spina Bifida olan bireylerde nörolojik sorunlar yaygın olarak görülebilir. Bu sorunlar alt ekstremite felci, kas güçsüzlüğü, hissizlik veya denge sorunları gibi semptomlarla kendini gösterebilir.
- Mesane ve Bağırsak Sorunları: Spina Bifida, mesane ve bağırsak kontrolünün kaybına yol açabilir. Bu, idrar kaçırma veya bağırsak işlevlerinin düzensizliği gibi sorunlara neden olabilir.
- Chiari Malformasyon (Orta Beyin Herniasyonu): Spina Bifida ile sıkça ilişkilendirilen bir durum olan Chiari malformasyonu, baş ağrısı, boyun ağrısı, denge sorunları ve nörolojik semptomlara neden olabilir.
- Omurga Deformiteleri: Spina Bifida omurga gelişimini etkileyebilir ve omurga deformitelerine yol açabilir. Bu deformiteler sırtta yamukluk veya çıkıntı gibi fiziksel belirtilerle sonuçlanabilir.
- Enfeksiyon Riski: Açık bir omurga defekti bireyleri enfeksiyonlara karşı daha duyarlı hale getirebilir. Bu nedenle enfeksiyon riskini azaltmak için önlemler alınması önemlidir.
Hamilelik Öncesi ve Sırasında Folik Asit Kullanımı
Folik asit, nöral tüpün kapanması için hayati öneme sahip bir vitamindir. Hamilelik öncesinde ve gebeliğin ilk haftalarında yeterli folik asit alımı, Spina Bifida gibi nöral tüp defektlerinin oluşma riskini %70’e varan oranda azaltır. Bu nedenle gebelik planlayan kadınların, gebeliğin erken döneminde (özellikle ilk 12 hafta) folik asit takviyesi kullanmaları önerilir. Ayrıca sağlıklı beslenme ve risk faktörlerinin kontrolü de önemlidir.
Spina Bifida Tedavisi
Spina Bifida tedavisi hastalığın türüne ve şiddetine bağlı olarak değişebilir. Tedavi, genellikle multidisipliner bir yaklaşım gerektirir ve nöroşirurjistler, nörologlar, fizyoterapistler, ürologlar ve diğer uzmanlar gibi sağlık profesyonelleri tarafından yönlendirilir.
Tedavi seçenekleri şunlardır:
- Cerrahi Müdahale: Meningomyelosel veya meningosel gibi açık omurilik defektleri olan bireyler genellikle Spina Bifida ameliyatı gerektirir. Cerrahi ameliyatla, omurilik zarı ve omurilik dokusu cildin altına yerleştirilir ve defekt kapatılır. Ameliyat omuriliği korumak ve enfeksiyon riskini azaltmak için önemlidir. Cerrahi müdahalenin amacı nörolojik sorunların ilerlemesini engellemek veya azaltmaktır.
- Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon: Spina Bifida tanısı alan bireyler için fizik tedavi ve rehabilitasyon nörolojik sorunların yönetilmesine yardımcı olabilir. Bu programlar kas güçlendirme, denge geliştirme ve hareket yeteneğini artırma amaçlarıyla uygulanır.
- Mesane ve Bağırsak Yönetimi: Spina Bifida mesane ve bağırsak kontrolünün kaybına neden olabilir. Bu nedenle kateterizasyon ve bağırsak alışkanlıklarının düzenlenmesi gibi yönetim stratejileri gerekebilir. Ürologlar ve gastroenterologlar, bu konularda yardımcı olabilir.
- Chiari Malformasyon Tedavisi: Spina Bifida ile ilişkili Chiari malformasyonu baş ağrısı, boyun ağrısı ve nörolojik semptomlara yol açabilir. Bu durumun tedavisi beyin sapının basıncını azaltmaya yönelik cerrahi müdahale içerebilir.
- Enfeksiyon Kontrolü: Omurilikte açıklık bulunması enfeksiyon riskini artırabilir. Artan enfeksiyon riski nedeniyle bireylerin önlemler alınması gerekir. Eğer önlemlere rağmen bir enfeksiyon gelişirse enfeksiyonlar hızlı bir şekilde tedavi edilmelidir.
- Folik Asit Takviyesi: Spina Bifida riskini azaltmak için hamilelik öncesi ve hamilelik sırasında folik asit takviyesi önerilir. Bu nöral tüp defektlerini önlemeye yardımcı olabilir.
- Destek ve Eğitim: Spina Bifida tanısı alan bireyler ve aileleri bu durumu yönetmek ve başa çıkmak için destek ve eğitim almalıdır. Bu, yaşam kalitesini artırmaya yardımcı olabilir.
Fizyoterapi Tedavisi ve Önemi
Fizyoterapi Spina Bifida gibi nörolojik sorunlara sahip bireylerin tedavisinde kritik bir rol oynar. Bu tedavi yöntemi kas güçlendirme, hareket yeteneği geliştirme, denge kazanma, ağrı yönetimi ve fiziksel bağımsızlık konularında büyük öneme sahiptir. Fizyoterapi, bireylerin yaşam kalitesini artırarak günlük yaşam aktivitelerini daha etkili bir şekilde gerçekleştirmelerine yardımcı olur ve aynı zamanda uzun vadeli hareketsizlik nedeniyle oluşabilecek fiziksel sorunları önler. Bireylere uygun adaptasyonlar ve rehabilitasyon sağlayarak Spina Bifida ile başa çıkma becerilerini geliştirir ve bireylerin kendilerine bakma becerilerini destekler. Aynı zamanda bireylerin ve ailelerinin eğitimini sağlayarak tedaviye uyum konusunda önemli bir rol oynar.
Spina Bifida Ameliyatı
Spina bifida, özellikle myelomeningosel gibi açık tiplerinde doğum sonrası acil cerrahi müdahale gerektiren ciddi bir doğumsal durumdur. Tedavi süreci, hastalığın şiddetine ve eşlik eden komplikasyonlara göre değişkenlik gösterir.
Doğum Sonrası Acil Ameliyat
- Myelomeningosel gibi açık spina bifida türlerinde bebek doğar doğmaz, genellikle ilk 24–48 saat içinde cerrahi müdahale gerekir.
- Amaç, omuriliği enfeksiyondan ve travmadan korumak, sinir dokusunu kapatmak ve deri bütünlüğünü sağlamak.
- Bu ameliyat nörolojik kayıpları geri döndürmez; ancak daha fazla hasarı önler.
Myelomeningosel tip Spina Bifida’da doğum sonrası erken cerrahi, açıkta kalan sinir dokusunun enfeksiyondan korunması, travmatik hasarın önlenmesi ve deri bütünlüğünün sağlanması için kritik öneme sahiptir. İlk 24–36 saat içinde yapılan ameliyat, enfeksiyon riskini ve ilerleyici nörolojik hasarı azaltarak uzun vadeli fonksiyon kaybını minimize eder. Ayrıca erken müdahale, hidrosefali ve diğer komplikasyonların gelişme riskini azaltır.
Meningosel ve Myelomeningosel Ameliyatları
Meningosel:
- Sadece meninkslerin (omuriliği çevreleyen zarların) dışarı çıktığı daha hafif formdur.
- Genellikle daha iyi prognozludur ve cerrahi sonrası nörolojik hasar minimaldir.
Myelomeningosel:
- Omurilik ve sinir dokusu da dışarı çıkmıştır.
- Cerrahi olarak kese kapatılır, ancak genellikle idrar kontrolü, yürüme ve kas fonksiyonlarıyla ilgili kalıcı bozukluklar görülür.
- Multidisipliner yaklaşım (nöroşirürji, ortopedi, üroloji, fizik tedavi) gerekir.
Hidrosefali ve Şant Sistemi
- Spina bifidalı bebeklerin yaklaşık %70–90’ında hidrosefali (beyinde sıvı birikmesi) gelişir.
- Hidrosefaliye bağlı kafa içi basınç artışı beyin gelişimini tehdit eder.
Tedavide en sık kullanılan yöntem:
- Ventriküloperitoneal (VP) şant sistemi: Beyin omurilik sıvısını karın boşluğuna yönlendirerek boşaltır.
- Şant sistemleri enfeksiyon, tıkanma gibi komplikasyonlar açısından izlenmelidir.
Tedavi Süreci ve Takip
Ameliyat sonrası yara iyileşmesi ve enfeksiyon takibi yapılır. Hidrosefali gelişimi açısından düzenli nörolojik değerlendirmeler, gerekirse şant takibi şarttır. Mesane ve bağırsak fonksiyonları düzenli olarak üroloji ve gastroenteroloji uzmanları tarafından izlenir; inkontinans veya enfeksiyonlar için önlemler alınır. Fizik tedavi programları, motor fonksiyonların korunması ve gelişimi için devam eder. Düzenli ortopedik takiple skolyoz ve deformiteler kontrol altında tutulur.
Erken Müdahalenin Önemi
- Spina bifida tanısı konan bebeklerde erken cerrahi müdahale, enfeksiyon ve sinir dokusunun daha fazla hasar görmesini engeller.
- Özellikle myelomeningosel olgularında doğumdan sonraki ilk 24–48 saat içinde ameliyat önerilir.
- Erken fizik tedavi ve rehabilitasyon sürecine başlanması, motor fonksiyonların korunmasına yardımcı olur.
- Erken dönemde mesane ve bağırsak fonksiyonlarının değerlendirilmesi, ilerideki komplikasyonları azaltır.
Anne Karnında Cerrahi (Fetal Cerrahi)
Uygun adaylarda, spina bifida'nın fetal dönemde (20–26. gebelik haftaları arasında) onarılması mümkündür.
Fetal cerrahinin avantajları:
- Sinir hasarını azaltabilir
- Hidrosefali gelişimini azaltabilir
- Motor fonksiyonlarda kısmen iyileşme sağlayabilir
Ancak:
- Yüksek riskli bir işlemdir ve sadece bu konuda deneyimli merkezlerde yapılmalıdır
- Anne için erken doğum riski ve cerrahi komplikasyonlar olabilir
- Her spina bifida vakası fetal cerrahiye uygun değildir; kapsamlı değerlendirme gerekir
Çok Disiplinli Yaklaşım ve Uzmanlık Alanları
Spina Bifida kompleks bir hastalık olduğundan nöroşirürji (cerrahi müdahale), çocuk nörolojisi (sinir sistemi takibi), nefroloji ve üroloji (böbrek ve mesane sorunları), ortopedi (iskelet sistemi deformiteleri), fizik tedavi ve rehabilitasyon (motor beceriler), psikoloji ve sosyal hizmetler gibi birçok uzmanlık alanını kapsar. Spina Bifida poliklinikleri, bu uzmanların bir arada koordineli çalıştığı merkezler olup hastanın kapsamlı bakımını sağlar, komplikasyonları erken dönemde yakalar ve yaşam kalitesini artırır.
- Nöroşirürji: Omurilik onarımı ve hidrosefali tedavisi
- Ortopedi: Kas-iskelet sistemi deformiteleri, yürüme desteği
- Üroloji: İdrar kaçırma, nörojen mesane, böbrek fonksiyonlarının korunması
- Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon: Motor becerilerin desteklenmesi, fizik tedavi programları
- Çocuk Nörolojisi ve Gelişimsel Pediatri: Nörogelişimsel değerlendirme ve takibi
- Psikolojik ve Sosyal Destek: Aile danışmanlığı, okul uyumu, ruh sağlığı
Spina Bifida Hakkında Sıkça Sorulan Sorular
Spina Bifida doğumsal sağlık sorunları hakkında merak edilen bir konudur.
Çocukta Yaşanabilecek Sorunlar Nelerdir?
Spina Bifida, omuriliğin gelişimindeki eksiklikler nedeniyle çeşitli nörolojik ve fiziksel problemlere yol açar. Yürüme problemleri sinirlerin zarar görmesi nedeniyle kas kontrolünün zayıflamasıyla ortaya çıkar; bazı çocuklar yürüyemez veya yürüyüş desteği kullanmak zorunda kalır. Hidrosefali, beyin omurilik sıvısının birikmesi sonucu kafa içi basıncın artmasıdır; bu durum baş ağrısı, bulantı, gelişim geriliği gibi sorunlara yol açar ve genellikle şant sistemi ile tedavi edilir.
Bağırsak ve mesane problemleri, sinir hasarına bağlı olarak inkontinans (kaçırma) veya boşaltım güçlüğü şeklinde görülür; düzenli ürolojik ve bağırsak takibi gerektirir. Skolyoz ise omurga eğriliği olup kas zayıflığı ve dengesizliğinden kaynaklanır; ilerlemesi solunum ve oturma fonksiyonlarını etkileyebilir.
Spina Bifida Hastaları Ne Kadar Yaşar?
Spina Bifida hastalarının yaşam süresi hastalığın türüne, şiddetine ve alınan tedaviye bağlı olarak değişir. “Spina Bifida hastaları ne kadar yaşar?” için daha hafif türler genellikle daha iyi bir yaşam beklentisine sahipken, ciddi Spina Bifida türleri nörolojik sorunlar ve komplikasyonlarla ilişkilendirilir ve yaşam süresini etkileyebilir.
Spina Bifida Occulta Tedavisi Nedir?
Spina Bifida occulta genellikle belirtisiz veya hafif semptomlarla seyreden bir Spina Bifida türüdür ve birçok vakada özel tedaviye ihtiyaç duyulmaz. Spina Bifida occulta tedavisi ihtiyacı olmayan durumlarda Spina Bifida hastaları için sadece düzenli takip ve gözlem önerilebilir. Ancak semptomlar ortaya çıkarsa veya başka sağlık sorunları gelişirse uygun tedavi ve yönetim stratejileri uygulanabilir. Bu stratejiler semptomların türüne ve şiddetine bağlı olarak fizik tedavi, ağrı yönetimi, postür eğitimi veya cerrahi gibi seçenekleri içerebilir. Spina Bifida occulta vakaları bireysel olarak değerlendirilmeli ve tedavi planı hastanın özel ihtiyaçlarına göre uyarlanmalıdır.
* Web sitemizdeki içerikler sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka hekiminize başvurunuz. Sayfa içeriğinde Liv Hospital'da tedavi edici sağlık hizmetine yönelik bilgiler içeren ögelere yer verilmemiştir. .
